Cukrzyca a emocje: Biologia Totalna i nowa dietetyka

Na jakie pytania znajdziesz tu odpowiedzi:

Jaki jest związek cukrzycy z emocjami i stresem?
Co biologia totalna mówi o przyczynach cukrzycy typu 1 i cukrzycy typu 2?
Co to jest konflikt oporu i odrazy w kontekście cukrzycy?
Jakie emocjonalne czynniki mogą wpływać na poziom glukozy?
Czym jest „brak słodyczy w życiu” w kontekście metabolizmu cukru?

jakie są / czy są niestandardowe przyczyny cukrzycy

W otoczeniu rosnącej liczby rozpoznań cukrzycy (typu 1, typu 2, insulinooporności) utrwaliło się założenie, że jej przyczyną są głównie predyspozycje genetyczne, styl życia, dieta, nadwaga i brak ruchu. Oczywiście – te czynniki mogą być fundamentalne i mieć kluczowe znaczenie. Ale co, jeśli istnieje druga płaszczyzna, dotychczas rzadziej omawiana – płaszczyzna emocji, wewnętrznych konfliktów i „zakodowanych” reakcji organizmu?

Taką perspektywę proponuje Totalna Biologia, sugerując, by cukrzycę rozumieć również jako manifestację głębokiego konfliktu psychosomatycznego – zarówno jednostkowego, jak i rodowego.

Zainteresowało mnie to z tego względu, że: nigdy nie byłam otyła i nie miałam problemów z wagą, nie zajadałam się słodyczami (bo za nimi nigdy nie przepadałam), moja dieta była prawidłowa. Co więcej, w rodzinie nigdy nie było przypadków cukrzycy typu 1., więc aspekt genetycznych uwarunkowań również w moim wypadku nie zalicza się do przyczyny powstania tej choroby. Więc co jest przyczyną pojawienia się cukrzycy?

Na pytanie "Dlaczego zachorowałam na cukrzycę?", moja pierwsza lekarka - diabetolog, odpowiedziała dosyć zaskakująco, dlatego skutecznie utkwiły mi jej słowa w pamięci. Odpowiedziała szczerze: "Tak naprawdę nie wiadomo."

Ważna uwaga: Ten artykuł nie zastąpi edukacji diabetologicznej ani nie neguje medycznego podejścia. Proponuję go jako poszerzenie uwagi i percepcji ogólnie. Zachęcam do refleksji po przeczytaniu tego artykułu i odpowiedzenia sobie na pytanie: „co ciało może chcieć zakomunikować, gdy włącza się cukrzyca” w sensie psychologicznym i psychosomatycznym. Zachęcam Cię do czytania z otwartym umysłem, jako coś, co warto rozważyć i przemyśleć.

Cukrzyca - jaki konflikt emocjonalny wg. totalnej biologii?

Zgodnie z koncepcją Biologii Totalnej, za rozwojem cukrzycy mogą stać silne, nieprzepracowane emocje lub konflikty. W literaturze poświęconej tej dziedzinie najczęściej wymienia się cztery kluczowe motywy:

Konflikt oporu: Osoba doświadcza głębokiego wewnętrznego buntu, sprzeciwu lub niezgody wobec autorytetu, systemu, narzuconej roli lub przymusu w życiu. Organizm niejako „opiera się” kontroli.
Konflikt odrazy lub obrzydzenia: Dotyczy nie tyle fizycznego obrzydzenia, co silnego wstrętu psychicznego lub niemożności zaakceptowania sytuacji, w której dana osoba czuje się poniżona, zmuszona lub głęboko urażona.
Pamięć rodowa, „program rodzinny”: Wg tej koncepcji, traumy przodków (np. związane z głodem, zimnem, brakiem słodyczy życia) mogą być „zakodowane” i wpływać na metabolizm cukru w kolejnych pokoleniach.
Brak „słodyczy” w życiu: Cukier jest tu metaforą czułości, akceptacji, miłości i autentycznej radości. Gdy tych emocjonalnych „słodyczy” brakuje, organizm może zareagować, podwyższając poziom glukozy, próbując zyskać „zapas energii” (jako substytut energii płynącej z miłości, akceptacji itp.) i tym samym poczucie bezpieczeństwa.

Dietetyka Holistyczna: Dlaczego emocje mają znaczenie?

Kluczowe jest zwrócenie uwagi również na komponenty psychologiczne. Chociaż dieta, aktywność fizyczna i leczenie farmakologiczne są fundamentem, to uwzględnienie historii pacjenta z cukrzycą, jego relacji z jedzeniem, rodziną, otoczeniem oraz sobą samym może znacząco poszerzyć i uefektywnić terapię.

Praktyczne przykłady:

Osoba, która całe życie czuła, że musi „udowadniać” swoją wartość w pracy, często doświadcza skoków glukozy w momentach silnego stresu. Z perspektywy Totalnej Biologii: to może być konflikt oporu wobec bycia podporządkowanym.
Osoba z insulinoopornością i nadwagą mówi o rodzinnym poczuciu odrzucenia. Może tu występować pamięć rodowa związana z brakiem bezpieczeństwa lub głodu.
Kobieta z cukrzycą ciążową odczuwa przymus i brak wpływu na plan leczenia. Może to odzwierciedlać konflikt autorytetu i przymusu.

Wniosek: Choroba bywa komunikatem. Otwarcie się na te metafory emocjonalne może pomóc cukrzykowi w zwiększeniu świadomości: że dieta i ćwiczenia są niezbędne, ale równie niezbędna jest praca nad sobą – emocjami, relacjami i stresem.

Podejście Dwutorowe w cukrzycy: Ciało i Emocje

Aby efektywnie wspierać kontrolę cukrzycy, proponuję podejście łączące podstawę fizyczną z komplementarnym wymiarem emocjonalnym.

1. Filar fizyczny (podstawa medyczna)
To niezbędne działanie, które musi być kontynuowane:

Optymalizacja jadłospisu (kontrola ilości spożywanych węglowodanów, białek i tłuszczy, IG).
Regularność posiłków.
Aktywność fizyczna.
Ścisła współpraca z lekarzem diabetologiem.
Monitorowanie glukozy.

2. Filar emocjonalny (komplementarne wsparcie)
Jest to obszar autorefleksji, który wspiera aspekt medyczny (filar fizyczny) i wzmacnia trwałość zmiany:

Autorefleksja: Zastanów się: „Co czuję, gdy muszę zrobić coś wbrew sobie? Czy jest w moim życiu sytuacja, w której czuję się zmuszany - podporządkowany?”
Rozpoznawanie oporu: Czy masz poczucie, że musisz walczyć o swoją pozycję? Czy czujesz, że nie masz wpływu na kluczowe decyzje?
Praca z metaforą „słodyczy”: Czy pozwalasz sobie na przyjemność, pozytywną relację, czułość i autentyczną radość? Poszukiwanie emocjonalnej „słodyczy” może zniwelować konieczność poszukiwania jej w jedzeniu.

5 Praktycznych wskazówek:

Ustal plan żywieniowy, ale zawsze zostaw czas na rozmowę o emocjach.
Wprowadź moment refleksji:
- „Jak się czuję po posiłku – nie tylko fizycznie, ale i emocjonalnie?”
- „Jak się czuję przed, po lub w trakcie sytuacji XYZ?”, „Co czuje i czemu to czuje?”
Zwróć uwagę, czy w Twojej narracji nie dominuje postawa „muszę”, „nie mogę”, „nie mam wpływu”. To bardzo ważne, bo możemy sobie nie zdawać z tego nawet sprawy.
Prowadź dziennik, w którym obok wartości glukozy będą wpisywane myśli i emocje.
Okresowo zadaj sobie pytanie: „Czy nastąpiła zmiana w moim życiu – czy czuję się mniej zmuszany, czy mam więcej wpływu i autentycznej radości?”

Refleksja Końcowa

Czy dietetyka staje się psychoterapią? Absolutnie nie! Dodatkowo, medycyna konwencjonalna jest i pozostaje filarem leczenia cukrzycy. Bez niej po prostu nie mielibyśmy czasu, żeby zająć się chorobą od innej strony ;) Ona daje nam możliwość, szanse na poszerzenie pola widzenia - uznanie, że ciało może mówić poprzez chorobę - może być dla wielu osób momentem przełomowym.

Kluczowy przekaz: Nie zapominajmy – ciało, umysł i emocje tworzą całość, tworzą nas. Wsparcie medyczne i dietetyczne, edukacja żywieniowa, monitorowanie cukrzycy – to podstawa. Ale otwarcie się na emocje i historię życia (a nawet życia naszych przodków) może wzmocnić proces zdrowienia, poprawić jakość życia i kontrolę nad cukrzycą.

Moje subiektywne trzy grosze na zakończenie

Na marginesie: czy tylko ja się zastanawiam, czy z jedynki można faktycznie SIĘ WYLECZYĆ? Część z Was pewnie powie: jasne, że nie! No i to jest prawda, nie ma leku na cofnięcie cukrzycy typu pierwszego. JEDNAK medycyna nie ma odpowiedzi na jeszcze wiele pytań. Osobiście wolę kierować się przekonaniem, że to, czego nie wiemy dziś, dowiemy się jutro; że nie chodzi o to, że nie istnieje lek, tylko że jeszcze go nie odkryliśmy. A może to nie o lek chodzi sam w sobie, a właśnie o SPOSÓB podejścia?

Gorąco zachęcam do refleksji - nasze ciała są przecież tak niezwykle złożonymi organizmami. Czy nie powinno podchodzić się do naszego zdrowia, do naszego życia bardziej holistycznie? Czy zioła, suplementy, zdrowe pożywienie, ruch, szczęście i spełnienie w życiu są gorsze niż tabletka farmakologiczna? Są równie ważne i według mnie, wzajemnie się uzupełniają.

Nie bierzmy więc Totalnej Biologii, jako wyłącznie kolejnej "fali mody" z medycyny alternatywnej, ale ćwiczmy umysł, żeby otwierać się na nowe. Co o tym sądzicie?

Może Cię również zainteresuje: Cukrzyca a czerwone mięso - dlaczego zwiększa ryzyko choroby?

Cukrzyca: inne spojrzenie – emocje, konflikty i totalna biologia